Oproep voor een pragmatische Europese aanpak van China

Nu president Trump terug aan de macht is, zal de toenemende rivaliteit tussen de Verenigde Staten en China de relaties van Europa met China aanzienlijk beïnvloeden. Dit artikel analyseert hoe Europa deze veranderende dynamiek kan sturen en zijn rol en identiteit kan bevestigen in een hervormd mondiaal landschap.

Trumps “America First”-beleid zou de transatlantische alliantie verder kunnen verzwakken en de EU kunnen dwingen om haar strategische autonomieproces te versnellen. Als de VS druk op Europa uitoefent op het gebied van handel en veiligheid (bijvoorbeeld door te dreigen zich terug te trekken uit de NAVO en staal- en aluminiumtarieven op te leggen), verhoogt de druk op Europe om een ​​evenwicht te vinden tussen China en de VS en kan ze proberen haar risico’s af te dekken door op specifieke gebieden met China samen te werken.

Als Trump de handelsoorlog of technologische ‘ontkoppeling’ met China opnieuw start, kan hij de EU dwingen om een ​​kant te kiezen. De EU zal zich waarschijnlijk niet helemaal tot de Verenigde Staten richten, vooral gedreven door economische belangen (zoals het marktaandeel van China’s nieuwe energievoertuigen en fotovoltaïsche industrieën), maar het kan wel samenwerken met de Verenigde Staten op het gebied van veiligheid om China’s technologie te blokkeren (zoals beperkingen op de export van chips).

Mogelijke kansen voor Chinees-Europese samenwerking

Nu de wereldeconomie een tijdperk van diepgaande verandering tegemoet gaat, gedreven door geopolitieke verschuivingen en het protectionistische beleid van Washington onder het beleid van president Trump, is het cruciaal dat de Europese Unie haar relatie met China benadert vanuit economisch pragmatisme en zoekt naar samenwerking bij multilaterale zaken tussen Europa en China. Deze aanpak is niet alleen essentieel voor het beschermen van Europa’s eigen economische belangen, maar ook voor het verzekeren van een stabiel en evenwichtig wereldwijd handelssysteem.

Laten we dit eens vanuit verschillende perspectieven bekijken:

• Handel en investeringen: als de VS tarieven oplegt aan Europa, kunnen China en Europa de onderhandelingen over de Comprehensive Agreement on Investment (CAI) tussen China en de EU versnellen. Dit is vooral bedoeld om de samenwerking op het gebied van groene energie en digitale economie te verdiepen.
• Herstructurering van de toeleveringsketen: het beleid van de EU om risico’s te beperken (de “de-risking” policy) kan verschuiven naar een meer pragmatische samenwerking in de industriële supply chain, zoals het vaststellen van een gecontroleerde afhankelijkheid van Chinese bedrijven op belangrijke gebieden (zoals zeldzame aardmetalen en batterijmaterialen).
• Klimaatverandering: na Trumps terugtrekking uit het Klimaatakkoord van Parijs kunnen China en Europa de klimaatdialoog hervatten, maar de diepgang van de samenwerking wordt beperkt door de druk van de EU op China’s “klimaatverantwoordelijkheid”.
• Samenwerking in het mondiale zuiden: beide partijen kunnen partnerships vormen voor infrastructuurinvesteringen in ontwikkelingslanden (bijvoorbeeld Afrikaanse havens, elektriciteitsnetwerken in Zuidoost-Azië).

Risico’s beheren, kansen omarmen

Uiteraard zijn er ook mogelijke punten van divergentie of wrijving tussen China en Europa, evenals veel geopolitieke, economische en sociaal-culturele uitdagingen, maar in een steeds meer multipolaire wereld kan Europa het zich niet veroorloven om meegezogen te worden in een “zero-sum-game” van economisch nationalisme of rivaliteit tussen grootmachten. In plaats daarvan moet de EU een pragmatische benadering hanteren die prioriteit geeft aan haar eigen economische welzijn en tegelijkertijd multilateralisme en wereldwijde stabiliteit bevordert.

Trumps terugkeer kan de relaties tussen China en de EU in een fase van “de-romantisering” duwen: terwijl beide partijen hun economische banden behouden, zullen veiligheid en technologische concurrentie zichtbaarder worden. De vraag van de EU naar “strategische autonomie” kan ertoe leiden dat ze een “dynamisch evenwicht” tussen China en de VS aanneemt, terwijl China een balans moet zoeken tussen het polariseren van Europa en de VS en het vermijden van isolatie.

Terwijl de VS onder president Trump overschakelt op protectionisme, zou Europa de kans moeten grijpen om de economische banden met China te versterken, en ervoor te zorgen dat deze relatie wordt geleid door wederzijds respect, eerlijkheid en gedeelde welvaart. Door dit te doen, kan de EU een leidende rol in de wereldeconomie uitbouwen en open handel, innovatie en duurzame groei in de 21e eeuw bevorderen.

Uiteindelijk kunnen de betrekkingen tussen China en de EU een complexe vorm aannemen van “economische coëxistentie, technologische concurrentie en geopolitieke exploratie”, en een microkosmos worden van de overgangsperiode van de wereldorde.

Als ervaren adviesbureau met een sterke aanwezigheid in zowel België als China, is Horsten International bij uitstek geschikt om succesvolle samenwerkingen tussen Europese en Chinese bedrijven te begeleiden. Wij hebben decennialang ervaring met het zoeken naar synergieën in internationale samenwerking en het realiseren van wederzijds voordelige groei.